Er zijn situaties geweest, waarin ik mijn poot stijf gehouden heb. Of wel, ik bleef dicht bij mezelf. Daarom ben ik nooit bezweken voor de druk van mensen om me heen om bijvoorbeeld alcohol te gaan 'zuipen'. Om dezelfde reden ben ik ook niet alsnog gaan roken, na mijn misselijk makende ervaring toen ik nog een jochie was. Het heeft me soms moeite gekost mijn poot stijf te houden. Omdat men mij voor kinderachtig, een meisje en zelfs voor laf uitmaakte. Ik ben voor erger uitgemaakt, dus deed me het niet zoveel. Hoewel, één keer werd ik toch wel even boos. Toen ik weigerde aan duistere zaakjes mee te doen, werd ik ook voor lafaard uitgemaakt. Omdat het dit keer ging om mensen die mij na aan het hart lagen, werd ik boos. Ik zei dat er ook nog mensen op de wereld rondlopen, die proberen eerlijk te zijn en te blijven.
Ik heb heel wat keren jongens in militaire dienst zien bezwijken onder de groepsdruk. Meedoen in het groepsgedrag. Daar had ik dus ook schijt aan. Gelukkig werd mijn houding geleidelijk aan gerespecteerd. Het zal wel vanwege mijn houding geweest zijn, dat ze mij een eigenheimer noemden. Ze bedoelden natuurlijk einzelgänger.
Run, run Rudolph! Of beter : Ride, ride, Rudolph!! Mijn pa zou zeggen : "Wat een kolere herrie!"