Toen ik gistermiddag met Fenna terugkeerde van onze wandeling, stoof plots een zwart keffertje grommend op ons af. Ik dacht gelijk : "Niet weer hè?" Op dat moment was net een kennis van mij op zijn motorscooter bij zijn huis aangekomen. Hij leidde het hondje af en joeg het terug naar het huis tegenover het zijne. Daar was een mevrouw die net in haar auto stapte. Het keffertje sprong ook in die auto. Meneer zei dat het vaker voorkwam, maar dat het hondje inmiddels vrij goed naar hem luisterde.
Ik bedankte hem en legde Fenna's reactie uit. Ik vertelde hem ook over de laatste aanval van de mastiff. Meneer wist mij te vertellen dat er al vaker geklaagd is over de loslopende mastiff. En dat ze daarom niet meer zijn huis passeerden. Ach ja, zo hoor je weer eens wat : grote hond, niet onder appel, vaak uit het zicht en nooit aangelijnd. En een eigenaresse die stelt dat ze de hond fysiek niet kan houden en daarom geen riem gebruikt.
Daarna ging het gesprek over zijn motorscooter. Hij had de grote zware motorfiets ingeruild voor 'iets anders'.