Dagelijks geniet ik van de prachtige herfstkleuren. Vooral als ik met Fenna op stap ben en door het Dorpsbos wandel. Straks, als al het blad gevallen is lijkt het alsof het bos gestorven is. Om vervolgens weer tot leven te komen. Ik blijf het een bijzonder verschijnsel vinden. Er zijn meer wandelaars die zo genieten. Wat mij opvalt zijn het meestal ouderen. Maar ja, die hoeven niet naar werk of tijdens het werk in de pauze even vlug de hond uit te laten. De meesten wandelen zonder hond.
Fenna geniet ook van de herfst. Maar dan op haar manier. Het vele blad op de grond nodigt haar uit tot een bijna constante snuffel- en markeertoer. Dat vergt tijd, tijd die ik benut om om me heen te kijken en te genieten.