Ze is nogal gek op drop. Er staan hier allerlei potjes en zakjes met drop. Drop met allerlei smaakjes. Het is niet zo, dat ze constant loopt of zit te kauwen. Nee, alles met mate. Soms pak ik er ook een. Als ik de kriebels in mijn keel voel opkomen. Als eerste gorgel ik met Superspoel. Tot nu toe heeft dat spul mijn goed geholpen en een opkomende keelontsteking weten te doen verdwijnen. En dan zo'n dropje, voor de nasmaak en ter verzachting. Ik neem dan meestal zo'n honing geval. Oké, zoet en dus niet goed. Maar ja, moeten ze dat zondigen maar niet zo lekker maken.
Ik heb een tijdje voor een bedrijf gewerkt, waar een tamelijk gevulde collega dagelijks snoepjes van bureaus pikte. Die hebben we te grazen genomen. Op de spoelen van tapes zaten zwarte schuimplastic blokjes om het uiteinde van de tape op de spoel vast te zetten. Samen met een andere collega heb ik mooie blokjes zitten knippen. Die legden we in een bakje op een van de bureaus. Maar pas nadat we ermee gevoetbald hadden op de computerzaal. Wat denk je? Ja hoor, die snoepkont komt binnen, steekt er zo een paar in zijn mond en begint te kauwen. Volgens mij had ie in de gaten dat het geen drop was. Maar toch slikte hij ze door. Raar hoor.
Tijdens vakanties kijk ik ook vaak naar snoepgoed. Vanwege de variëteit ervan in andere landstreken of landen. Veel buitenlanders vinden onze drop helemaal niets. Het begint al met de kleur : zwart. En dan de smaak ervan.
