Oké, ik weet dat het niveau van het onderwijs flink gekelderd is. Ik weet ook dat aan het voormalig Nederlands Indië nauwelijks aandacht is gegeven. Dat was immers een ver van mijn Nederlandse bed show. De kampen daar waren volgens de Europeanen vakantieparken vergeleken met de Duitse kampen. De oorlog was in Europa veel erger, want daar ging het immers om blanke mensen. Wat dat betreft is er weinig veranderd.
De laatste tijd hoor of lees ik dat politici (geen opleiding vereist) en zogenaamde deskundigen het bij herhaling hebben over de Indonesiërs, die na de Tweede Wereldoorlog naar hier zijn gekomen. Indonesiërs? Hoho! Die mensen waren Nederlanders in Nederlands Indië. Met een Nederlands paspoort. Indonesië ontstond pas later, na die oorlog. Knoop dat nu eens in je domme oren. Dus men moet het hebben over de Indo's (In Nederland Door Omstandigheden, zegt men vaak) en helemaal niet over de Indonesiërs. Zelfs schrijvers van artikelen en boeken maken deze blunder.
Neemt niet weg dat ik me soms schaam voor het hedendaagse kennisniveau van onze deskundigen en leiders. Soms klinkt het grappig. Zoals toen premier Ruud Lubbers het een keer had over de Israëlieten in plaats van Israëliers. Ik zag toen gelijk weer dat witte zondagsschooltje voor me. Toen hield ik het maar op een Lubberiaanse verspreking.