Aan de haak geslagen

We hebben wat oude haringen vervangen door nieuwe. En dit keer stevige. De oude waren van die dunne, zielige exemplaren die men voor kindertentjes gebruikt. Als je al naar die haringen keek, bogen ze krom. Van schaamte denk ik. Of angst voor een klap met de hamer. Er waren geen rechte bij. Ik heb ze uit de zak met haringen verwijderd om ze weg te gooien.
Een tweetal exemplaren heb ik bewaard. Die heb ik een andere taak gegeven : die van kapstokhaak. Ik heb ze (verder) omgebogen, zodat ze aan de peesrail van de luifel konden hangen. Om te voorkomen dat de carrosserie beschadigd raakt, heb ik beide haken met wat tape omwikkeld. De jassen en de hondenriem hebben nu een eigen plekje in de voortent.
De voortent heeft maar één u-vormige stok en die bevindt zich buiten de tent. Daar valt niets aan op te hangen.
We kregen bezoek van een vrouw, die erg enthousiast reageerde op de inrichting van onze kampeerbus. Ze heeft ook een bus, voor rolstoelvervoer. Nou, dat was de oorspronkelijke functie van deze bus eerst dus ook. Ze wil die functie behouden en daarnaast de bus gaan gebruiken als camper. Dat betekent dat ze de bus op een gemakkelijke en eenvoudige manier wil kunnen omtoveren in een camper. Haar man kwam later ook een kijkje nemen. Hij begon zich wat ongemakkelijk te voelen, toen de beide dames enthousiast spraken over allerlei mogelijkheden en oplossingen. Meneer zag erg veel werk op zich afkomen.