Het is een erfelijke kwaal. Hij is begin jaren 90 bij mij vastgesteld. Toen ik een dieet volgde steeg mijn (LDL) cholesterol naar een waarde van 5,5 (nb. gemeten na de vorige avond een bbq genuttigd te hebben en ik de dag van de bloedafname van een lekker ontbijt had genoten) naar 8!
De waarden kunnen nogal schommelen en men had bij de eerste meting verzuimd te zeggen, dat ik 's morgens nuchter moest zijn; geen ontbijt.
Toen de waarde tijdens het dieet zo hard steeg, zei mijn huisarts, dat mijn lichaam het blijkbaar zelf even regelde. Hij had zelf zo zijn bedenkingen tegen de cholesterol verhalen. Je weet wel, in de tijd dat eieren eten opeens erg slecht was.
Toen er weer een meeting plaatsvond (geen dieet en nuchter) bleek de waarde 5 te zijn. Een verzekeringsmaatschappij vond dat nog te hoog ('4 of minder was beter') en dus moest ik van die oplichters 100 gulden premie per maand meer neerleggen voor mijn hypotheek!
Al met al besloot de huisarts mij een medicijn voor te schrijven : zocor. Van die dagelijkse pil heb ik ruim 10 jaar chronische vermoeidheidsverschijnselen gehad. Mijn huisarts wist toen niet wat de oorzaak zou kunnen zijn. Totdat bekend werd, dat het van die zocor pil was. Ik kreeg toen een statine medicijn. Na een paar maanden was mijn vermoeidheid weg. Hoera! Maar niet heus, want ik heb nu last van zeurende spierpijn. Deze week las ik dat het een bijwerking kan zijn van de.... juist : statines!
Ik weet wel dat er een enorme lijst aan bijwerkingen aan dat medicijn hangt, maar ik dacht toen nog dat mijn huisarts verstand van zaken had. Maar inmiddels weet ik dat ik zelf van alles en nog wat moet weten. Ik moet mijn eigen arts zijn. Het is en blijft raar als een huisarts mij vraagt : "Wat denkt u zelf dat het is, meneer?" Ik ben dan geneigd te antwoorden met : "Wat dacht u van crisis?!"