dinsdag 8 september 2015

Tussen de voegen

van de bestrating groeit onkruid. En wie daar niets tegen doet heeft in korte tijd hoog onkruid staan. Dat onkruid is vaak gemakkelijk te verwijderen door het gewoon eruit te trekken. Met wortel en al. Vooral de afgelopen periode met veel nat weer, maakt het eruit trekken gemakkelijker.
Een heel ander verhaal is het wanneer complete struiken uit de voegen omhoog komen. Daar kreeg ik vandaag mee te maken. Het waren vlinderstruiken. Op zich een zeer fraaie plant, maar dan bij voorkeur op een vooraf bepaalde plek in de tuin. In deze tuin groeiden vijf vlinderstruiken, waarvan vier her en der op het betegelde deel van de tuin. Mij werd gevraagd of ik die met wortel en al wilde verwijderen.
Ik zag direct dat het een flinke uitdaging was. De struiken hadden al een aardig stammetje, dat de omringende bestrating stevig ineen had gedrukt. Probeer dan daar maar eens een steen uit te krijgen.
Wie niet sterk is moet slim zijn en met beleid aan de slag gaan. En met twee schroevendraaiers. Met die beide stukken gereedschap lukte het me stukje bij beetje een aangrenzende steen naar boven te wurmen. De andere gingen vervolgens aanzienlijk sneller.
Toen ik de wortel na wat graafwerk verwijderde, viel het mij op dat ze richting een grotere vlinderstruik die in de border stond liepen. Dat zelfde gold voor de wortels van de andere drie spontaan opgekomen vlinderstruiken. Ze stamden allemaal af van die ene struik. Nou, dat weet ik dan ook weer. Voor mij geen vlinderstruik. Het zijn net bamboestruiken of varens. Voor je het weet groeien ze overal. En toch noemen ze dat groen geen onkruid.