 |
| Oude bieb |
Ja, zo noem ik ze maar. Ik kwam ze voor het eerst tegen bij de bibliotheek in Almere. Huisvrouwen die in de ict gerold of geduwd zijn. Zonder opleiding en soms ook gewoonweg ongeschikt. Nou, berg je dan maar als ict dienstverlener. Ze zijn in de bieb begonnen met het opruimen van retour ontvangen boeken en voor ze het wisten zaten ze zonder enige opleiding achter een computer. Soms had de een de ander een trucje geleerd. Zo'n computer is natuurlijk heel iets anders dan een wasmachine. magnetron of hifi apparaat. Oké, er zitten ook druktoetsen en lampjes op. Maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Gevolg was dat de ict afdeling overbelast raakte met allerlei meldingen, variërend van 'hij doet het niet' tot 'het papier en/of de inkt is op'. Omdat er in sterk wisselende groepjes werd gewerkt aan een en hetzelfde proces en er niet onderling gecommuniceerd werd, wisten ze van elkaar ook niet wat ze aan het doen waren of waar men was gestopt en de ander verder moest gaan.
 |
| nieuwe bieb |
Een analyse van de meldingen bracht meer duidelijkheid in de oorzaken. Op zich waren het eigenlijk stuk voor stuk meldingen. die aangaven dat het met de kennis rond het gebruik van de apparatuur en de toepassingen slecht gesteld was. In een aantal gevallen was men gewoonweg bang voor de apparatuur. En dan heb ik het maar niet over het lukraak op allerlei knopjes drukken. Mijn conclusie en advies : opleiden die hap.
Ook op ander gebied werd ik geconfronteerd met het fenomeen icthee-muts. In plaats van Word of Excel te gebruiken ging men in een e-mail bericht allerlei overzichten, spreadsheets, documentatie enz. bouwen. Tot kamerbreed toe. En ieder op haar eigen manier. In sommige gevallen werd het na het opleiden (pc en systeemgebruik) nog erger. Sommigen deden voorkomen alsof ze opeens zeer deskundig waren. Toen gingen ze mij vertellen hoe ict werkt. Maar goed, ik heb er vaak inwendig hard om moeten lachen : Wat een icthee-mutsen!
