 |
| op Curaçao |
Onze eerste auto was een VW kever. Een knalrode. Mijn pa kocht hem voor zo'n 4.500 Antilliaanse guldens op Curaçao in 1962 nadat hij geslaagd was voor zijn rijbewijs. De kever (Amerikaanse uitvoering) ging ook mee toen we naar Nederland terugkeerden in 1963. Niet veel later kwam een zeegroene sedan uitvoering van hetzelfde merk voor de deur te staan. Na zo'n drie jaar werd de sedan vervangen door een blauwe 1600 cc ponton / hatchback. Maar met nog steeds maar drie deuren. Ondanks zijn zuinigheid reed pa een keer een flinke deuk in de ponton. Hij zag bij een RK kerk in Voorschoten een lantarenpaal over het hoofd tijdens het parkeren.
Ik weet niet of die schade aan de achterzijde de reden was, maar de ponton ging naar Brabant en pa kocht in Rijnsburg een groene Toyota Carina 1600 van nog net geen 10.000 gulden. Het Japanse merk was bezig de markt te veroveren. Daarmee kwam een eind aan de VW periode van onze auto's.
De VW is in opspraak. Vanwege gesjoemel met de emissiegegevens. Toen ik dat nieuws hoorde, dacht ik : "Ja, en?" Want voor mij was dat geen verrassing. Immers, ook andere beloftes maken autofabrikanten niet waar. Zoals die over het verbruik en de topsnelheid bijvoorbeeld.
Afgezien daarvan sluit ook het VW concern zich aan bij de maatschappelijke stroming die ik 'belazeren' noem. De tijd dat er echte deskundigen aan het werk waren die je blindelings kon vertrouwen is immers al lang voorbij. Het gaat nu louter om geld.
 |
| achter de blauwe Ponton 19-04-BV |
Veel Amerikaanse VW rijders sprongen een gat in de lucht. Ze ruiken geld. Miljoenen zelfs. Niet omdat de gemiddeld Amerikaan zo milieubewust bezig is hoor, want de bbq brandt daar dagelijks en de co2 uitstoot van dat land is exorbitant hoog. Zelfs de filmindustrie doet daar heftig aan mee, want als een skatebord tegen een lantaarnpaal rijdt moet er een spectaculaire explosie plaatsvinden. Alsof de skater een kilo tnt op dat plankje vervoerde. Nee, ook daar in Amerika gaat het hen louter om geld. Let wel, VW zal niet de enige zijn die knoeit met informatie. Zelfs overheden doen dat. Wat me wel erg tegenviel van de Duitsers is de Gründlichkeit. Ik bedoel ook als je sjoemelt, moet dat goed gebeuren. Vooral in Duitsland. Maar zelfs de overbekende Duitse grondigheid is aan het aftakelen.
