Vrijdagmiddag ging ik even op de CBX richting Lelystad. Voor vertrek merkte ik, dat mijn koplamp duister bleef. Omdat ik zelf een hekel heb aan een schijnwerper, die al dan niet via mijn binnenspiegel in mijn toet schijnt, heb ik dus maar niet het groot licht aangezet zoals veel andere motorrijders dat menen te moeten doen. Dan maar een keer zonder licht. Sociaal, dat wel. Maar minder veilig. De zon scheen volop en ik moest dus extra opletten, voor zover daar sprake van kan zijn. Want op een motorfiets moet je altijd super alert zijn.
Vanmorgen heb ik de koplamp verwijderd, om het kapotte lampje te vervangen. Nadat ik de unit uit de kuip had gelicht keek ik in een groot donker gat. Geen gezicht, maar wel interessant om even een blik achter de koplampunit en onder het dashboard te kunnen werpen. Ik zag daar enkel een kabelboom, dus niets interessants. Het was wel een mooie gelegenheid om er even een doek overheen te halen en de bevestigingspunten van de unit te smeren.
Vervolgens liep ik fluitend naar het schuurtje om even een nieuw lampje te pakken. En zoals gebruikelijk had ik beter niet kunnen fluiten en het woordje 'even' moeten hanteren, want in het doosje met reservelampen zat een ordinair, ouderwets bolletje uit de vorige eeuw! Ik bedacht me opeens dat het pas de eerste keer is, dat ik de koplamp van de Honda ging vervangen. Helaas geen halogeenlampje! Ik kan wel naar een benzinestation gaan, maar ik ga liever voor een goedkoper exemplaar. De CBX blijft vandaag toch thuis. Net als ik.