Als ik thuis in het fietsenschuurtje iets wil doen, moet ik als eerste de twee fietsen eruit halen. Een staat tegen de werkbank. Als ik dan iets kleins wil doen, kan ik niet direct aan de werkbank gaan staan. Het zijn van die hindernissen, die mij energie kosten en aan mijn enthousiasme knagen. Alleen al het kijken naar een tv programma waarin men een huis opruimt, vind ik al lastig. Ik mag graag crimi's kijken. Soms wordt een auto onderzocht. Als ik dan het interieur vol afval zie, dan ben ik gelijk uit het verhaal. Onbegrijpelijk is voor mij ook dat mensen zo in hun eigen vuil leven. En toch is het zo.