Naar Moneasa -2-

We arriveerden in een pittoresk dorpje Moneasa, waar relatief veel toeristen komen. We wandelden eerst over een markt waar souvenirs werden verkocht. Het was merkbaar aangenamer wat de temperatuur betrof. Wat niet wegnam dat het warm was. Maar er waren volop bomen en schaduwrijke terrasjes. Op een van die terrasjes namen we plaats om wat te drinken. Mircea ging een tenniswedstrijd spelen en was de rest van de middag uit beeld. Het restaurant was omringd door een waterpartij waar men kon spelevaren. Ik kreeg een piepklein kopje koffie geserveerd. Ik dacht : "Oke..." Voor alle zekerheid bestelde ik ook nog een groot glas water. Na een slokje van het zwarte concentraat (melk deed de kleur

niet eens verbleken) gingen mijn pupillen zeer wijd openstaan. Sodeju! Met wijd geopende ogen heb ik eerst een kleine kerk bezocht. Daarna wandelden we door een park en kwamen we bij een zwembad terecht. Nou ja, zwembad. Het bleek ietwat groter te zijn, dan ik in eerste instantie dacht. De eigenaar was een oud collega van Olga. We werden door hem en zijn vrouw zeer hartelijk ontvangen en kregen een drankje aangeboden. Er werd flink bijgepraat en ik vernam, dat de locatie niet alleen een zwembad was, maar complex met volledig ingerichte zomerhuisjes, een bowlingbaan en een grote bar. Al met al een mooie locatie zo tussen de bergen.

Na het bezoek kwam Mirecea weer terug. Met de complete groep zijn we gaan eten. Na het eten vertrokken we weer richting Arad. En de regen. Hoewel we onderweg erg weinig last hadden, had het in Arad wel behoorlijk geregend. De temperatuur kelderde zomaar 5 graden. Mijn ogen stonden nog steeds wagenwijd open.