Terug in de tijd

Thuis en met broer Ovidiu

Op posterformaat op de kastdeur van mijn kamer

Met Olga en Ovidiu en eerder ook bij Mircea en Yola en mamma Maria thuis, heb ik veel oude zwart-wit foto's uit vervlogen tijden bekeken. Dat was echt genieten! Dat oude spul heeft voor mij een grote aantrekkingskracht. Voor alle duidelijkheid : ik heb het louter over dingen.
Zo leerde ik de familie van Ovidiu kennen en die van mamma Maria's kant. Ik noem haar overigens gewoon 'maman', zoals de anderen dat ook doen. Leuk was ook dat de periode waarin we het erg druk hadden met het opbouwen van een zelfstandig bestaan, nu zichtbaar werd. Trouwen, huisje, kinderen, werk, vakanties enz. Zo hoorde en zag ik voor het eerst dat het stel een aantal keren in Oost Duitsland met vakantie is geweest. Veel foto's worden in dozen bewaard en zijn aan de achterzijde beschreven. Zo waren er foto's van voorouders, met als datum op de achterzijde begin 1900. Ze schetsten voor mij een mooi tijdsbeeld. Prachtig!
Ik was ook blij dat men nu met een gerust hart kon spreken over het al dan niet verplichte lidmaatschap van de (voor-) ouders van communistische verenigingen. Op een aantal foto's zag ik mensen in uniformen.
Tussen al die oude foto's kwamen we een paar foto's van mij tegen. Die had ik jaren geleden gestuurd. Vaak het origineel. Er waren er bij, waarvan ik het bestaan niet eens meer wist. Zelfs in een fotoalbum van Mircea vond ik foto's van mezelf. Ik heb ook de foto's van 2009, toen het viertal  bij ons verbleef, terug. Tibi heeft de map voor mij gekopieerd op mijn usb stick. Wat ook leuk is : veel mensen reageren enthousiast en zijn vol bewondering als ze horen hoe lang we elkaar al kennen. Ik vind het zelf ook erg bijzonder en iets om te blijven koesteren.