Een Orthodox katholieke kerkdienst

Mircea keek verrast op, toen ik hem vertelde dat ik graag met hem naar zijn kerk wilde gaan. Ik was niet alleen nieuwsgierig naar het interieur van zijn kerk, maar ook naar de Orthodox Katholieke dienst. Deze groep gelovigen erkennen de universele macht en onfeilbaarheid van de Paus niet.
Toen we bij de kerk in Nadlac aankwamen, moesten we volgens Mircea even wachten. Door de openstaande deuren zag ik dat er gebeden werd. Er lag een aantal gelovigen op de knieën op de vloer van de kerk. Er klonk een zangerige stem, die waarschijnlijk een gebed produceerde.
Even later gingen we naar binnen. De kerk (uit 1829) was al vol met mensen en ik kreeg de indruk alsof we tijdens de dienst naar binnen gingen. Mircea leidde me naar een paar lege stoelen aan de zijkant van de ruimte. nieuwsgierig keek ik naar de vele afbeeldingen, die zowel op de muren als op het plafond waren geschilderd. Wie de bijbel kent, herkende direct de voorstellingen. Het was een aaneenschakeling van fragmenten uit het leven van Jezus. Bij sommige moest ik even goed nadenken. Het was al zo lang geleden dat ik ze had aangehoord en zelf had gelezen. Van de dienst zelf begreep ik nagenoeg niets. Volgens mij werd er slechts heel even wat Roemeens gesproken. Gelovigen reageerden namelijk geregeld instemmend met de tekst. De voorganger was meer af- dan aanwezig. Hij kwam opeens tevoorschijn van achter een gordijn, dat de toegang toe een aparte ruimte afdekte. Iedereen stond dan op, sloeg een kruisje. Hij zei wat en verdween dan weer. Dat was het moment waarop iedereen weer ging zitten. Er werd erg veel gezongen. Tegen het eind van de dienst liep de voorganger door de kerk en zwaaide met met wierook. Tijdens de dienst kwamen en vertrokken gelovigen. Kinderen waren ook aanwezig. Ze zaten niet stil op een vaste plek. Ze liepen door de kerk en af en toe hoorde je ze met elkaar praten. Het deed mij denken aan het verhaal waarin Jezus de discipelen, die de kinderen wegjoegen, corrigeerde. Jezus zei toen : "Laat de kinderen tot mij komen".
Tijdens de collectes liep ook een jongetje mee met een schaal. Er werd niet alleen geld in de schaal gedeponeerd. Ook het ventje kreeg geld, dat blijkbaar voor hem zelf bestemd was want hij propte het met een blij gezicht in zijn broekzak. Tijdens de dienst werd het geld midden in de kerk geteld en in een boekje genoteerd. Op diezelfde plek kon men tegen betaling ook kaarsen kopen om die buiten op te branden. De verkoop ging tijdens de dienst ook gewoon door.
Er werd ook speciale aandacht besteed aan de komende oogst en het voedsel in het algemeen. In het midden van de ruimte stond een tafel met een bosje graan en takken met groene bladeren. Die werden apart gezegend. Daarna pakten gelovigen de takjes die aan de kerkwand waren opgehangen en liepen daarmee richting de tafel. Daar werd gebeden en kregen zij een stukje brood (hosti?). De dienst was daarmee beëindigd. We maakten nog een rondgang door het mooie gebouw en keerden toen huiswaarts. Ik vond het een erg interessante ervaring.