Lelystad - Dronten v.v.

Zaterdagmiddag ben ik op de fiets gestapt om me richting Dronten te trappen. Ik was in een mum van tijd bij de stadsrand aangekomen, waar de Geldersedreef en de Dronterweg de Oostranddreef kruisen. Het eerste deel, dat door de stad ging, had ik de wind op de kop. Maar de huizen braken de wind dusdanig, dat ik het zelfs warm kreeg. Het gedeelte tussen Lelystad en Dronten heb ik afgelegd langs de Dronterweg. Ik overwoog in Lelystad nog om via de Runderweg en Wisentweg te rijden, maar de wind waait daar over grotendeels kaal polderlandschap. En dat zou dus flink op de pedalen stampen worden. Langs de Dronterweg staan veel bomen en struiken, die de wind opvangen. Het trappen viel zodoende mee. Halverwege de vrij eenzame rit, zag ik iemand langs het fietspad staan. Hij stond wat gebogen en toen ik dichterbij gekomen was, zag ik ook twee wielen omhoog steken. Ik stopte om even te vragen of de fietser, een man, hulp nodig had. Om hem heen lag reparatiemateriaal. Hij was bezig met zijn band. "Ik heb net de band er weer om", zei de man tevreden, "bedankt voor het aanbod."

De zon scheen volop en ik was vergeten de zonnebrandcrème op mijn toet te smeren en ik had het spul ook niet in mijn tas gedaan. Het werd zelfs zo warm, dat ik mijn t-shirt maar uittrok. Ik was in korte broek met jack en met kippenvel op mijn benen vertrokken. Maar verder weg van het water werd de temperatuur een stuk aangenamer. In Dronten heb ik eerst maar weer de luchtsleutel opgehaald bij zoon Ben. Zelf was ie niet thuis, maar de luchtsleutel wel. Daarna ben ik doorgefietst naar Sonja om haar wat te brengen.
Daar heb ik mijn benen even gestrekt en onder de parasol van een kop thee genoten.
De terugweg ben ik via een deels mij onbekende route gereden. Sonja wees me de weg langs een vaart, die me langs de rand van het Wisentbos tot bij de Bidding- en Swifterweg bracht. Die wegen gaan via een viaduct over de N309. Daar ben ik een 500 meter richting Swifterbant gereden en toen via de Wisentweg en de Runderweg doorgereden richting Lelystad. Vervolgens ben ik via het Woldpark de mij bekende route richting Haven gefietst. Eenmaal weer thuis, toen ik de trap op liep,  merkte ik dat mijn bovenbenen het zwaar te verduren hebben gekregen. Mijn kont deed trouwens ook zeer en mijn gezicht gaf een brandend gevoel. Want ook in Dronten vergat ik mijn toet alsnog in te smeren.