Honda met slipje -5-

Toen ik door mijn werkplaatshandboek van de CBX bladerde, zei mijn laptop opeens 'Plong!' Ik schakelde over naar mijn mail. Hé, een e-mail uit Nigeria. Het onderwerp gaf aan dat het dringend is. Met uitroepteken en zonder bijlagen. Nieuwsgierig opende ik het bericht.
De Engelstalige inhoud vertelde dat een Nigeriaanse, genaamd Elisabeth Ayobami Nkwomo, met mij wil trouwen. Huh? Ja, trouwen! Ze schreef dat ze in overleg met haar familie besloten heeft dat ik daarvoor de beste kandidaat ben. Ze zoekt namelijk iemand die eerlijk is. Haar tweede naam betekent 'Ik ben gelukkig met jou' schreef ze en dat moet een goed mens als ik vertrouwen schenken. 'Fijn dat er voor mij gedacht wordt', dacht ik.
Ook leuk om te weten dat in het verre Nigeria over mij gesproken wordt. Maar om zomaar met een Nigeriaanse te trouwen, is een ander verhaal. Er was een foto in de mail geplakt, maar die was zwaar onderbelicht : bijna helemaal zwart! Ik stuurde haar als antwoord een vriendelijk 'Nee, dank u' terug en wenste haar veel geluk met haar verdere zoektocht.
Niet veel later kreeg ik een antwoord van Elisabeth. Ze schreef dat ze meer dan twee miljoen Engelse ponden heeft uit de nalatenschap van haar pas overleden man. Ze zoekt een veilige plek omdat geld te parkeren. Ze vroeg me om dat geld op mijn rekening te mogen zetten. Ik ben immers heel eerlijk, volgens haar. En ik heb vast wel een bankrekening. Als ik dat zou willen doen, dan krijg ik van dat enorme bedrag 10% als blijk van dank! Gelijk stak het geldduiveltje in mij de kop op. Ik dacht opeens : "Wow, twee ton aan Engels ponden! Hoeveel nieuwe Honda's zijn dat eigenlijk?" Maar toen ik verder las zag ik dat ik toch nog met haar zal moeten trouwen. Daar gaan mijn Honda's. Maar het duiveltje is een taaie. Ik schreef haar namelijk dat ik daar een paar nachtjes over moest slapen. 'Alleen!', zette ik er nog nadrukkelijk bij. Het overvalt me nogal. Want waar laat ik zoveel motorfietsen?
In bed dacht ik maar aan één ding : Als je als vrouw niet eens weet wat je met zoveel geld moet doen, dan ben je volgens mij niet echt een vrouw.
Vanmorgen heb ik twee dagen eerder dan verwacht gereageerd. Ik heb haar geschreven dat ik op generlei wijze me op de zwarte(n) markt wenste te begeven. Sindsdien is het stil. Geen zwart geld, geen zwarte vrouw, maar wel straks zwarte vingers. Want ik moet dus toch met de CBX aan de slag. Gelukkig komt Ben een kijkje nemen naar de koppeling.