zaterdag 29 oktober 2011

SVL A3 verslaat DVS 33 A4



Om half een begon vanmiddag de uitwedstrijd van het ongeslagen SV Lelystad A3 in Ermelo tegen de A4 van DVS '33. Zonder de geschorste Levi en de geblesseerde Ethan werd om 12.30 uur afgetrapt. De wedstrijd was koud 2 minuten aan de gang, toen de DVS aanval door de verdediging wandelde en de score opende. "Nou, dat is schrikken" dacht ik. Het doelpunt had veel weg van een koude douche op de vroege ochtend, terwijl je nog in je bed ligt. Maar vreemd genoeg reageerde de elf van SVL nauwelijks op deze snelle achterstand. Het spel sukkelde voort, omdat SVL zich te veel liet meeslepen door het spel van DVS '33. Ondanks een mooi afstandsschot van Danny, die de stand nog geen 5 minuten later weer gelijk trok 1-1, bleef het tamelijk slaapverwekkend. Oké SVL kreeg een paar kansen maar die werden niet benut en de goed fluitende scheids (al liet ie spelers te vaak doorlopen op de keeper) weigerde een overtreding tegen Mahyar om te zetten naar een strafschop. Vlak voor rust werd keeper Boris geraakt toen een DVS aanvaller met gestrekt been de keeper aanviel. Gelukkig kon Boris verder spelen en was het op slag van rust.
Wat er in de kleedkamer gedronken, gezegd dan wel beloofd is door coach Ronald (Oostduitse thee of pornootje voor de pubers na de wedstrijd??), na rust leek een herboren SVL de kleedkamer te hebben verlaten. Na nauwelijks vijf minuten spelen werd gescoord door Ambrish : 1-2. Weer vijf minuten later was het de goed opgekomen centrale verdediger, Jesse, die de 1-3 tegen de touwen joeg. SVL speelde het eigen bekende spel in een goed tempo en  snel combinerend. Het elftal kreeg duidelijk grip op de tegenstander. Maar niet alle spelers waren geïnteresseerd in het beloofde pornootje. Sommigen lieten toch nog steeds te snel het koppie hangen en mopperden vanwege nota bene eigen balverlies. De nieuwe grensrechter vlagde erop los. Volgens mij had ie last van vliegen of zo. Gelukkig dacht de scheids er ook zo over en ging hij af op eigen waarneming.  Ondanks het veldoverwicht van SVL en de goede verdediging was het DVS, dat een lucky tegendoelpunt maakte. Een vrije trap, die houdbaar leek voor keeper Boris, verdween dankzij een kuiltje in het doelgebied in het doel : 2-3. Nadat Boris uit de kuil was geklommen, was het een paar minuten later Mahyar, die na een prachtige voorzet op maat van de opgekomen Leon de 2-4 op het bord schoot. Over alle linies werd weer goed gespeeld, al was hier en daar de balverliefdheid en/of het aangaan van duels wat sterker dan de noodzaak om de bal snel af te spelen. Een geïrriteerde SVL speler (vreemd bij zo'n comfortabele voorsprong) kreeg terecht een gele kaart, omdat hij na eigen balverlies een onbesuisde overtreding beging. Gelukkig bleef iedereen voetballen. SVL kreeg nog een paar kansen, Alex (schoot over), Martijn (kopte naast) en Ambrish (op de lat), maar het bleef bij de 2-4. Afgezien van de eerste helft, was het weer een aantrekkelijke pot die het kijken waard was. Ook omdat het weer meewerkte. Zie ook foto's op Foto's SVL (rechts). Het eerste van SVL gaf twee doelpunten en drie punten mee aan De Merino's. Om dat te mogen zien moest je wel 5 euro betalen. Eigenlijk zou de toegangsprijs gekoppeld moeten worden aan de prestaties van het eerste elftal......