Tim werd na een nachtje logeren opgehaald door mamma Karly en Jill. De kleine Jill loste haar broertje af, want ook zij bleef een nachtje logeren. Jill is een kleine eigenwijze tante, die best wel weet hoe een en ander moet, maar daar liever een eigen draai aangeeft. Tenzij oma of opa het been stijf houdt. Dan komt ze na enig tegensputteren toch wel tot de conclusie dat haar verzet zinloos is. 's Middags zijn we op de fiets even een boodschap gaan doen. Jill zat bij opa achterop in een stoeltje. "Kijk opa, pienkwiens!", riep ze opeens enthousiast. "Pinguïns?" Als opa haar blik volgt ziet hij drie vrouwen op de stoep lopen, gekleed in lange zwarte gewaden en elk een witte hoofddoek om het hoofd. Niet alleen de kleding, ook hun waggelende manier van lopen gaf een verkeerd signaal af bij Jill. We waren net weer thuisgekomen toen Mike van school kwam. Die mooie rugzak (Jill heeft het over 'bekpek') vond Jill erg aantrekkelijk. Dus studieboeken eruit, want het grote ding moest op Jill's rug. Met als resultaat een rugzak met twee beentjes en een hoofdje. Geen gezicht. Jil werd in tegenstelling tot haar broer, erg vroeg wakker : rond een uur of 6. Toen we tegen elven naar Dronten wilden vertrekken, wilde Jill niet mee. Ze wilde ook niet naar mamma en ook niet bij opa en oma blijven. Opa stelde nog voor de kwestie te middelen en haar halverwege de Dronterweg uit de auto te zetten. Maar oma was faliekant tegen. Al met al was Jill toch weer blij toen ze haar mamma zag.
vrijdag 28 oktober 2011
Pienkwiens
Tim werd na een nachtje logeren opgehaald door mamma Karly en Jill. De kleine Jill loste haar broertje af, want ook zij bleef een nachtje logeren. Jill is een kleine eigenwijze tante, die best wel weet hoe een en ander moet, maar daar liever een eigen draai aangeeft. Tenzij oma of opa het been stijf houdt. Dan komt ze na enig tegensputteren toch wel tot de conclusie dat haar verzet zinloos is. 's Middags zijn we op de fiets even een boodschap gaan doen. Jill zat bij opa achterop in een stoeltje. "Kijk opa, pienkwiens!", riep ze opeens enthousiast. "Pinguïns?" Als opa haar blik volgt ziet hij drie vrouwen op de stoep lopen, gekleed in lange zwarte gewaden en elk een witte hoofddoek om het hoofd. Niet alleen de kleding, ook hun waggelende manier van lopen gaf een verkeerd signaal af bij Jill. We waren net weer thuisgekomen toen Mike van school kwam. Die mooie rugzak (Jill heeft het over 'bekpek') vond Jill erg aantrekkelijk. Dus studieboeken eruit, want het grote ding moest op Jill's rug. Met als resultaat een rugzak met twee beentjes en een hoofdje. Geen gezicht. Jil werd in tegenstelling tot haar broer, erg vroeg wakker : rond een uur of 6. Toen we tegen elven naar Dronten wilden vertrekken, wilde Jill niet mee. Ze wilde ook niet naar mamma en ook niet bij opa en oma blijven. Opa stelde nog voor de kwestie te middelen en haar halverwege de Dronterweg uit de auto te zetten. Maar oma was faliekant tegen. Al met al was Jill toch weer blij toen ze haar mamma zag.