Geregeld ontvang ik van het UWV een blaadje dat UWV Perspectief heet. In dat blad verhalen wao'ers en wia'ers over hun succesvolle terugkeer op de arbeidsmarkt. Dat varieert van een dienstverband tot een zelfstandig beroep. Heel erg leuk (vooral voor de betrokkenen) en interessant om te lezen. Maar hoe zit het eigenlijk met al die andere gevallen? Mensen die er niet in slagen om terug te keren in de arbeidsmarkt? Naar mijn idee zijn dat er meer dan zij die wel slagen. Ik heb tot op heden nooit een verhaal over/van zo'n iemand gelezen in Perspectief. En toch is dat ook de realiteit. Arbeidsongeschikten die best willen werken, maar de kans niet krijgen. Zelf heb ik twee keer meegedaan aan een re-integratietraject. Zonder succes. Het werk wat ik vond, heb ik zonder het UWV opgespoord. Een paar keer zat nota bene het UWV mij dwars bij het aannemen van werk. Ik mocht niet eens een tijdje op proef werken. Ik heb de redactie van dat blad maar even een mail gestuurd met mij 'klacht'. Ik begin namelijk een beetje moedeloos te worden van die mooie UWV-succesverhalen. Net alsof Perspectief mij vraagt : "En hoe zit het met jou? Nog niet aan het werk?"
