 |
| Hanny met Daasje(David) en Joppie |
Hoewel wij beiden geboren en getogen Leiderdorpers zijn, hebben we vandaag, 3 oktober, hutspot noch haring met wit(te) brood gegeten. Wat dan wel? Bami en nasi! Helaas ook geen bezoekje aan Leiden dit jaar, al leek ons dat wel erg leuk. En druk. Toen we nog in Leiderdorp woonden liepen we 's morgens vanuit de Splinterlaan richting Leiden. Over de Spanjaardsbrug via de Lage Rijndijk de Zijlpoort onderdoor naar de Haarlemmerstraat. Eenmaal in die straat aangekomen belandden we al in het feestgedruis. Allerlei kraampjes met de meest uiteenlopende zaken. Van feestartikelen tot eten en drinken en standwerkers. Er was ook kermis. Op het Schuttersveld. En natuurlijk veel Leids gekakel om je heen. Mamma vond dat Leids niet netjes klinken. Dus bij ons thuis was geen plaats voor 'O ja dan?' of 'Ik hortun brommert' of 'Tering jôh! Een roowwoowerwal!'. Nee, wij moesten ABN spreken en dat deden we dan ook maar. Thuis. We gaven eigenlijk nauwelijks geld uit op 3 oktober. Ten eerste hadden we dat nauwelijks en ten tweede was het kijken alleen al leuk genoeg. Er waren 'Leienaars' die een jaar lang spaarden voor deze dag. De avond voor drie oktober was er taptoe (zie foto). Daar gingen we ook vaak naar kijken. We moesten wel direct na afloop weer naar huis. En dat deden we ook erg trouw. Want mamma was streng. Maar lief. Als je niet luisterde zei ze : 'Wie niet horen wil, moet maar voelen'. Maar ja, als puber dacht ik dan : Getsie, dat doe je toch niet bij je eigen moeder?! Dus kwam ik altijd op tijd thuis.
