Skimmen gebeurt op verschillende manieren, waarbij telkens geldt dat de techniek achter het skimmen complex is, maar de uitvoering eenvoudig. Er zijn op dit moment (2009) vier manieren bekend waarop skimming wordt uitgevoerd.
Camera of meekijken : De betaalautomaat wordt voorzien van extra software in het apparaat zelf, daarvoor moet de skimmer de betaalautomaat openschroeven. De software maakt een kopie van de magnetische strip van de betaalkaart en een kleine camera neemt het intoetsen van de pincode op. Het tijdstip van de transactie wordt ook geregistreerd. Doordat de tijd wordt opgenomen weten de skimmers welke pincode bij welke kopie hoort. Soms wordt geen camera geïnstalleerd, in dat geval proberen de skimmers over de schouder van de cliënt mee te kijken wat de pincode is - ook dan wordt het tijdstip genoteerd.
Keypad : Ook nu wordt de betaalautomaat voorzien van extra software. Daarvoor moet de skimmer de betaalautomaat openschroeven. De software maakt een kopie van de magnetische strip van de betaalkaart én er wordt een keypad op of onder de gewone toetsen van de betaalautomaat aangebracht. Als iemand de cijfers van zijn pincode intoetst, dan wordt de cijfercombinatie geregistreerd.
Opzetfront : De skimmers plaatsen een vals frontje (voorzetmond) op de betaalautomaat, in dit frontje bevindt zich een lezer die de gegevens van de magnetische strip op de betaalkaart kan lezen. Deze gegevens worden veelal draadloos doorgegeven aan de fraudeur. Om de pincode te stelen, wordt meestal gebruikgemaakt van een minicamera, maar ook het 'over de schouder kijken' en de keypad worden gebruikt.
Geld opnemen : Met de gegevens van de magnetische strip wordt de betaalkaart nagemaakt. Vervolgens wordt met de gestolen pincode de rekening geplunderd. Vaak wordt geld in een ander land opgenomen, omdat men daar niet precies weet hoe een Nederlandse pas er uit ziet en camerabewaking vaak ontbreekt.