Vanmorgen zag ik een mij bekend persoon lopen sjouwen met schuttingplanken. Iemand heeft de schutting vervangen voor een nieuw exemplaar en de oude delen moesten nog opgeruimd worden. Ik besloot hem mijn hulp aan te bieden. Die werd aanvaard. Samen hebben we de aanhangwagentje, dat op het pleintje geparkeerd stond, volgegooid met voornamelijk planken. In de tuin zag ik dat er nog complete schuttingdelen inclusief een poort met stalen frame lag. Die delen waren veel te groot voor het karretje. We overlegden wat en meneer de opdrachtnemer (een mij bekende vrijwilliger) besloot de grote delen te laten liggen. Die moesten eerst wat kleiner gemaakt worden. Ze moesten maar wachten tot een volgende keer. Misschien wordt mij gevraagd de delen wat kleiner te zagen. Maar dat hoor ik misschien wel.
Voordat hij naar de Milieustraat vertrok, hebben we eerst samen de neuswielloze aanhangwagen achter de auto gehangen. Daarna zei ik hem dat het tijd was voor de koffie. Er was nog voldoende tijd. Aan de koffie hebben we wat zitten bijpraten over het vrijwilligerswerk. Toen hij wilde vertrekken vroeg ik hem of ie een milieupas bij zich had. Niet dus. Die is hij alsnog gaan ophalen bij de opdrachtgever. Gelukkig maar, anders stond ie voor joker bij de ingang van de vuilstort.