Als ik om me heen kijk, zie ik mensen die continu met hun telefoon bezig zijn. Ondanks dat stellen ze soms vragen. Vragen die ze op dat moment via hun telefoon ook zouden kunnen stellen. Aan de andere kant zie ik ook dat veel mensen klakkeloos uitspraken overnemen. Terwijl ze met hun telefoon zo'n uitspraak zouden kunnen verifiëren. Zoals een woord opzoeken in de dikke Van Dale. Nee, zo slim zijn ze niet. Mede omdat ze zich heel gemakkelijk in de stroom van domheid en laksheid van anderen mee laten voeren.
Het zal we te maken hebben met het werk dat ik ooit deed. Werk waarin ik herhaaldelijk uitspraken moest gaan verifiëren, toetsen aan de waarheid / de feiten. Het onjuist gebruiken van woorden en beelden om lezers en toehoorders te misleiden vind ik verachtelijk. Dat doen enkel de ratten van onze maatschappij. Dus riooljournalistiek bestaat wel degelijk. Ze is bedoeld om mensen in de persoonlijke sfeer aan te vallen of hen te misleiden door verkeerde berichtgeving. Maar als het over uitspraken gaat die tijdens een gesprek gedaan zijn, gaat het om inhoudelijke kwesties. Het doet mij herinneren aan de invoering van kwaliteitssystemen. Daar waren bepaalde processen niet bespreekbaar, omdat betrokken medewerkers zich persoonlijk aangesproken voelden.
Van een persoonlijke aanval c.q. bedreiging kan in het geval Merel Ek in mijn optiek daarom geen sprake zijn. Merel Ek werd op haar werk(!) vragen gesteld over haar uitspraken. Ze werd helemaal niet bedreigd met fysiek en/of verbaal geweld. Maar ook die berichten geven aan hoe erg het gesteld is met de journalistiek en de connectie met de politiek. Zelf valt het journaille de betrokken politicus wel als persoon aan. Het gekochte journaille is onbetrouwbaar en gedraagt zich als ware ratten. Kom eens een keer met een compleet, objectief en waar verhaal. De journalistiek komt mij steeds vaker verbazingwekkend dom over. Waarom was Hebe zo nadrukkelijk in het nieuws en haar begeleidster Sanne niet???