"Het is een schande!", briest een man met een Limburgs accent. Ik sta voor de wastafel de opkomende haargroei van mijn gezicht te schrapen en kijk hem vanuit mijn ooghoeken verwonderd aan. "Ze hebben hier niet eens wc papier op de toiletten", briest hij verder, "dat is toch niet normaal?! Elke camping heeft dat, behalve deze. Ik vind het echt een schande!" Ik hum slechts wat, om aan te geven dat ik naar de briesende Limburger luister. Dan valt hij over het feit dat bij de wastafels ook geen zeep aanwezig is. Meneer is nu nog bozer dan hij al was toen hij van het toilet kwam. Als hij zijn handen zonder zeep gewassen heeft, geeft hij nog even te kennen, dat hij zijn klachten op het internet kenbaar zal maken. "En die meneer bij de receptie is ook een chagrijn! Wat denken ze wel?!", roept de kwade Limburger terwijl hij stampvoetend de wasruimte verlaat. "Prettige dag!", roep ik nog, maar dat zal ie niet gehoord hebben. De deur van het gebouw gaat met een luide knal dichtHet is zondagochtend, half tien. De dag moet voor velen nog beginnen. Het is droog, een beetje bewolkt en verder stil op de camping in Quartier d'Hiver. Ik ben benieuwd wat meneer in het gastenboek van de camping gaat schrijven. Immers, op het www kan je lekker anoniem tekeergaan.
Als opa klaar is met vertellen, slaak ik een diepe zucht. Draai me op mijn rug en zet mijn slaapje voort. Ik hoor nog net opa zeggen : "Sorry Dees." Zzzzzz...