In het verleden zag ik mensen van de gemeente een paar keer terugkomen om dezelfde bestratingswerkzaamheden uit te voeren. De stenen werden iedere keer weer losgepeuterd door de jeugd. Ik ben toen naar de betreffende ambtenaar gestapt, die daar op zijn knieën aan het Bovenwater bezig was. Na een praatje opperde ik het idee, om de stenen te voegen met cement. Dan kond de jeugd ze niet meer lospeuteren. Maar dat was geen goed idee, vond hij. De man zei dat het onderhoud dan lastig zou worden. Welk onderhoud vertelde hij niet en ik vroeg er maar niet naar om de gesprekssfeer niet te verstoren. Ik had ook kunnen zeggen : "Hier is verder nooit onderhoud aan". Nu, jaren later, is mijn idee door dezelfde man toch opgevolgd. Op de speelweide, waar geregeld de bestrating werd losgetrokken, zag ik dat na het zoveelste herstel de bestrating gevoegd is met cement! Zo gaat dat bij ambtenaren. Het duurt even. Je moet hen de indruk geven dat zij zelf met ideeën komen. Maar hoe dan ook, ook dit keer werd mijn idee alsnog uitgevoerd. En ook dit keer na ruim een jaar wachten. Want pas dan is het een idee van de ambtenaar geworden.