dinsdag 26 juli 2011

Daisy's dagboek -2-

Ik mocht op de bank slapen. Maar dat doe ik liever als het niet mag. Dus heb ik gewoon op de vloer op mijn kussen liggen maffen. 's Nachts ben ik wel even gaan kijken of die twee nog in bed lagen. Je weet maar nooit. Ze gingen toch zeker ook plotsklaps van huis weg? Gastheer opa was vrij vroeg op. Samen zijn we een wandeling gaan maken. Ik liep al snuffelend langs een grote plas. Opa stond even stil bij het meer en ik keek ietwat bedenkelijk naar het water. Het zal toch niet....?? Maar nee, we liepen weer verder. Overal rook ik nieuwe geurtjes, die ik heel nadrukkelijk in me opnam. De reu van de overkant rook ook zo'n geurtje toen ie langs onze tent liep. Hij werd er behoorlijk wild van. Zijn baas had grote moeite hem in bedwang te houden. Opa zei dat het kwam omdat ik loops begon te worden. Ja hoor, geef mij maar de schuld! Ik rukte toch zeker niet zo aan die riem? Onderweg zagen we nog een paar konijnen. Als ik ooit de kans krijg, dan grijp ik ze. Maar vanmorgen hebben ze geluk. Ik liep aan de riem. Weer terug in onze hut, maakte opa het ontbijt klaar. Even later was oma Sonja ook uit bed. Mike niet. Die was bij zijn vrienden geweest en zou pas tegen het middaguur zijn tent uitkomen. Mike heeft in Assen een heel leuke vakantie gehad. Hij heeft veel geleerd. Vooral over dingen die je beter niet moet doen. Zoals een fiets die op slot staat (sleuteltje kwijt) kilometers lang voortslepen. Daar gaan zowel de buiten- als de binnenband van kapot. En dat het niet leuk is, als je tegen je gastheer moet vertellen dat de wc verstopt is geraakt. En nog minder leuk is dat je de vraag moet beantwoorden hoe dat zo gekomen is. 'Ik had een héééle grote boodschap....Een olifant zou er jaloers op geworden zijn'. En dat je patat die in frituurvet van 80 graden heeft gelegen, beter niet kunt eten. Anderhalve dag op het toilet en krampen in je buik is geen pretje. Maar ja, wie niet luisteren wil... Gelukkig hoefde Mike zelf niet dit soort kwellingen te ondergaan.
Er kwamen een paar mensen even een praatje maken. Het waren gasten die vorig jaar ook hier waren. En ze hebben ook een tijd een rottweiler gehad. Dus waren we direct vriendjes.
's Middags zijn we met z'n vieren gaan wandelen. Dat was erg gezellig. Mike hield mijn riem vast. Dat was wel zo plezierig, want nu kon ik veel meer gaan en staan waar ik wilde. We zijn weer naar het water geweest. Zouden ze soms wat van plan zijn???