De kleine Jill heeft niet zoveel trek in haar lunch, een boterham met hagelslag. Om haar toch aan het eten te houden, doet oma net alsof zij het brood wil opeten. Maar telkens als oma een stukje in haar hand heeft, pakt Jill het af en stopt het direct in haar mond. Dus dat had het beoogde effect. Omdat haar boterham bijna op was, staakte oma haar 'plagerij'. Terwijl oma de tuin in liep, keek Jill verbaasd naar haar bijna lege bordje. En toen zag opa opeens in haar ogen dat er een lichtje bij Jill ging branden. Haar wenkbrauwen fronsten zich. Jill draaide zich vervolgens verontwaardigd om en riep richting de openstaande deur : Oma, stommerd!