Toen ze aan kwam lopen, kreeg ik opeens een raar gevoel. Ze deed wat vreemd. Ik vertrouwde het niet en wilde opspringen, maar opa Willem was me net een slag voor. Dus bleef het bij een ruk aan de riem. Ik bleef alert, want die mevrouw straalde iets uit wat mij niet beviel. Niet veel later gaf ze te kennen dat ze een hekel heeft aan honden. Dus dat was het. Gek mens! Mike heeft samen met opa voor het eten gezorgd en als goede kok moet je tussentijd even proeven. Ze hebben gebakken aardappelen met sla, waar de heerlijke tomaten van Jan en Petra in verwerkt waren, en vis klaargemaakt. Het smaakte blijkbaar prima, want alles ging op. Zelf eet ik trouw mijn brokjes. Het liefst als iedereen aanwezig is. Dat vind ik prettigere en smakelijker eten.
Vanmiddag zijn we naar het strand geweest. Er was een hond in het water gevallen. Hij spartelde met de poten en kwam zo weer op de kant. Maar eenmaal op de kant, sprong dat gekke beest zomaar weer in het water! Wat een lef zeg. Zelf ben ik niet verder gekomen dan tot aan de rand. Heel even maar, want toen wilde ik weer snel terug. Gelukkig respecteerde iedereen mijn afkeer van het nat. We hebben daarna even met de bal gespeeld. Ik kreeg het behoorlijk warm. Er was erg veel water vlakbij, maar ik koos ervoor dorstig te blijven tot we weer bij de hut op wielen waren. Ik heb trouwens een vakantievriendje. Hij heet Bono en is 2 jaar. Hij is dus mijn boy toy. Bono vindt mij erg lekker ruiken. Maar daar blijft het bij. Jammer. Bono is sinds drie maanden bij nieuwe baasjes. Zijn eerste waren hem zat. Bono lag vaak opgesloten in een bench. Hij moest dus nog van alles en nog wat leren. Misschien had ie daarom geen belangstelling voor mij en wist hij met mijn speciale geurtje geen raad.