Vanmiddag, tijdens ons wekelijks marktbezoek, hebben we een kopje thee gedronken in Bij Max. Bij Max is gelieerd aan de plaatselijke bibliotheek. Bij Max bevindt zich op de begane grond naast de hoofdingang van de bieb. Je kunt er iets drinken en wat happen. En vooral lekker zitten op comfortabele stoelen. Je mag ook op een gewone stoel zitten als je dat prettiger vindt. De bediening is prima, al had ik wat meer zelfbediening verwacht. Er staat een paar beeldschermen met internetverbinding en er is een leestafel met kranten van vandaag. Al met al een gezellige tent.
Het drinken van de thee was een nieuwe uitdaging. Toen de kopjes geserveerd werden, bracht het dwars geplaatste stokje mij in Aziatische verwarring. Het bleek een roerhoutje te zijn. Bij het kopje was ook een verpakt koekje. Voor het gebruikte theezakje was een schoteltje bijgeleverd. Voor het overige afval, verpakking van de suiker en het koekje, was geen plek op het schoteltje. Het drinken van de thee moest uitgesteld worden totdat die wat was afgekoeld. De theekopjes hebben namelijk geen oor. Die voor de koffie daarentegen wel. De thee op zich smaakte uitstekend.
Toen ik een kijkje in de VVV hoek nam, viel mij direct iets op. Er was ook informatie voor buitenlanders. Nou ja, beter gezegd één soort toerist. Namelijk die uit Duitsland. In de Engelse taal, die toch gangbaarder is dan het Duits, was niets te vinden. De bedenker ervan heeft blijkbaar toch nog steeds last van een oorlogstrauma. Claus en Bernhard zijn niet meer. Dus daar kan het ook niet aan liggen. Of is het een kwestie van toekomstvisie? Nee toch zeker?!!
Vanmiddag, tijdens ons wekelijks marktbezoek, hebben we een kopje thee gedronken in Bij Max. Bij Max is gelieerd aan de plaatselijke bibliotheek. Bij Max bevindt zich op de begane grond naast de hoofdingang van de bieb. Je kunt er iets drinken en wat happen. En vooral lekker zitten op comfortabele stoelen. Je mag ook op een gewone stoel zitten als je dat prettiger vindt. De bediening is prima, al had ik wat meer zelfbediening verwacht. Er staat een paar beeldschermen met internetverbinding en er is een leestafel met kranten van vandaag. Al met al een gezellige tent.
Het drinken van de thee was een nieuwe uitdaging. Toen de kopjes geserveerd werden, bracht het dwars geplaatste stokje mij in Aziatische verwarring. Het bleek een roerhoutje te zijn. Bij het kopje was ook een verpakt koekje. Voor het gebruikte theezakje was een schoteltje bijgeleverd. Voor het overige afval, verpakking van de suiker en het koekje, was geen plek op het schoteltje. Het drinken van de thee moest uitgesteld worden totdat die wat was afgekoeld. De theekopjes hebben namelijk geen oor. Die voor de koffie daarentegen wel. De thee op zich smaakte uitstekend.