Voor mij geen wintersport

Zo, de Olympische Winterspelen zijn ook weer geweest. Niet dat de tv constant heeft aangestaan hoor. Ik heb weinig met de wintersport, al was ik ten tijde van Ard en Keessie daar wel intensief mee bezig. Rondetijden noteren op een blad dat uit de krant was gescheurd, prachtig. Hoe de kleine man uit Puttershoek de lange Fred Anton Maier te kijk zette.
Maar die tijd ligt ver achter me. Je zult me dan ook niet voor mijn plezier naar een wintersportgebied zien vertrekken.
De winterse taferelen vind ik wel mooi om te zien. Vooral als ik bij de haard zit, waar een knapperend houtvuur in brandt. Met op de kachel een pannetje erwtensoep natuurlijk!

Boven op de YP408

Als kind ging ik wel de sneeuw in en het ijs op, maar om nou te zeggen dat ik daar liefhebber van was : nee. Ik had het vaak snel koud. Mijn handen waren in wollen sokjes gestoken en ik had een foeilelijk mutsje op, dat als een nylon kous om mijn hoofd zat geklemd. Ik had ook snel last van koude tenen.
Tijdens mijn militaire dienstplicht ging de winter als vermaak helemaal over boord. Ik heb aan een zeer koude oefening in Sennelager (D), waar ik gedurende een aantal weken in een tentje verbleef bij zo'n 15 tot 20 graden vorst een paar wintertenen overgehouden.
Dus op het gebied van wintersport heb ik weinig tot niets gedaan. Tenzij je sneeuwschuiven, ruiten krabben en zout strooien ook daartoe rekent. Door de jaren zijn koude en/of natte weersomstandigheden mij minder gaan raken. Dat komt door het motorrijden en het bezit van honden.