Na mijn geslaagde ingreep heeft de wasmachine nog ruim drie maanden gedraaid als een tierelier. Toen was het over. Gisteravond sprong het display weer op de foutcode E-6. Het vervelende is dat de was er al in zat en de machine al water en wasmiddel geslurpt had. Dus de boel eerst maar even leeg laten pompen. Het natte wasgoed heb ik in een vuilniszak gedeponeerd. Met de geleerde lessen van de vorige onderhoudsklus had ik dit keer geen last van laagwater op zolder.
Ik heb de beide koolborstels uit de wasdame verwijderd. Dit keer met een torx schroevendraaier en dus niet met mijn torax.... :) -zie vorige reparatie-. De stiften waren dit keer zo goed als op. Via het internet ging ik op zoek naar nieuwe koolborstels. Helaas heb ik een wasdame met een onbekende identiteit. Ze heet White Line. Volgens kenners een soort Daf Daffodil onder de wasmachines die daarom permanent op zolder ondergedoken is.
Na wat bellen kreeg ik te telkens te horen, dat men de borstels niet in het assortiment had en dat ik op zoek moest gaan naar exemplaren die 'bijna' hetzelfde waren. Ik kreeg uiteindelijk ook een adres in Dronten mee.
Links de nieuwe set |
Vanmorgen stond ik om 9.00 uur voor de winkel. Ik mocht ook naar binnen. Ik had de oude set meegenomen, maar de specialist was in gesprek. Of ik over een vijftien minuten weer terug kon komen. Ik liet de set van de bastaard achter en ging weer tegen de wind in. En inderdaad, na een worstelpartij door een winderig winkelcentrum lag een tweetal nieuwe koolborstels op de balie.
Ze waren qua vorm anders, maar de bevestigingspunten kwamen overeen. Net als de koolborstels zelf.
Weer thuis gekomen heb ik de nieuwe borstels gemonteerd. Dat klusje verliep soepel. Ik tilde de wasdame overeind en maakte haar gereed klaar voor de eerste wasbeurt met nieuwe koolborstels. De bastaard schudde in eerste instantie, maar nu draait ze weer lekker haar wasje rond.