Als slakken elkaar inhalen

'Stop Politie' knippert voor me in mooi rood, als de zwarte auto mij heeft ingehaald. Ik zag hem al aankomen en dacht : "Oeps! Daar ga ik!" Ik had een tijdje achter een busje aangereden, waarvan de snelheid schommelde tussen de 60 en 75 km per uur. Officieel is de maximum toegestane snelheid 80, maar meneer heeft geen haast. Vast een medewerker die liever niet te vroeg terug is van zijn klus. Of een slechte relatie heeft. Ik heb ook geen haast, maar als 80 mag, dan graag 80. Na enkele kilometers is er een mogelijkheid. In de verte zie ik wel een auto aankomen, maar de afstand is behoorlijk groot. Als ik ga inhalen, gaat er iets faliekant fout : ik vergeet terug te schakelen naar z'n drie en rij nog in de vijfde versnelling. Mijn nieuwe leaseauto, een donker blauwe Volkswagen Passat hatchback, oogt weliswaar snel maar heeft de kleinste dieselmotor uit de fabriek meegekregen. Heel anders dan de auto's met benzine motoren die ik eerder reed. Terwijl ik naast mijn voorligger rij en terug wil schakelen, zie ik pas dat de tegemoetkomende auto veel sneller rijdt dan ik dacht en met hoge snelheid nadert.
Ik trap op de rem en stuur mijn 'knikkerbak' terug naar de rechter rijbaan. De tegemoetkomende auto knippert met de lichten, al was er geen sprake van een narrow escape. In een flits zie ik twee figuren met witte overhemden voorbij vliegen. Als ik in mijn spiegels kijk zie ik de remlichten branden. De auto keert op de provinciale weg. Politie dus.
Na een vriendelijke groet, vertelt de agent dat hij vond dat ik gevaarlijk inhaalde. Dat is mijn vertaling van zijn toelichting : "De reden dat we u staande houden is dat uw rijgedrag ons opviel."
Ik deed ook mijn zegje (andere auto, verkeerde versnelling, lang achter een slak gezeten enz.) en sloot af met de opmerking, dat ik hun opvallend hoge snelheid te laag had ingeschat. Ze waren op weg naar aanleiding van een belangrijke oproep, verklaarde de agent hun hoge snelheid. Ik zei maar verder niets, want tijd om te keren en mij omslachtig aan te spreken en een bon uit te schrijven is er dus blijkbaar wel. Ik gaf toe dat het mijn fout was. Ik kreeg een prent van 125 gulden overhandigd, wegens gevaarlijk rijden. Mijn tweede bekeuring na 23 jaar eerder mijn rijbewijs behaald te hebben.
Hij nam afscheid met een handdruk en de woorden : "Enne, rustig aan maar." Mij restte niets anders dan hem hetzelfde te adviseren.