Als ik iets niet graag doe, dan is het te laat komen voor een afspraak. Ik ben liever 10 minuten te vroeg dan twee te laat. Gevolg is wel, dat ik het ook vervelend vind wanneer anderen later komen dan afgesproken is. En dan de drogreden : ik stond in de file. Alsof het een splinternieuw fenomeen in ons land is.
Tijdens mijn loopbaan werd over laatkomers gezegd : "Wie tien minuten later komt, geeft de wachtenden de gelegenheid zich tien minuten negatief op te laden." In de praktijk komt het neer op opmerkingen als : "Hopelijk komt ie bij de klanten wel op tijd." Of : "Zou ie straks ook tien minuten eerder weggaan?" Ook voor vergaderingen zijn laatkomers onderwerp van menige negatieve opmerking. Soms wordt het gemiste even samengevat, tot ergernis van de aanwezigen. Een pamperende voorzitter dus. En het hek is helemaal van de dam, wanneer een laatkomer tijdens de rondvraag nog erg veel vragen heeft.