Een vader in Lichtenvoorde beklaagt zich over het volgende :
"Mijn zoon van 12 jaar kreeg een bekeuring van 52 euro
omdat hij en zijn vriendjes met z’n drieën naast elkaar fietsten. Het is
algemeen bekend dat de politie door onze overheid misbruikt wordt om de
staatskas te spekken door absurd hoge boetes te moeten innen. Dat ze
dit echter ook nog doen via onze kinderen, is betreurenswaardig. De
verhoudingen zijn totaal zoek en ook het inlevingsvermogen van de
agenten geeft te denken."
Nu ben ik ook niet altijd even content over het optreden van onze sterke arm. Maar dit is typisch een voorbeeld van een klagende burger die het liefst 'Hé mierenneuker, ga toch boeven vangen!' had geroepen. Ik bedoel, de jeugd wordt vaak gewaarschuwd. Dat heb ik geregeld gezien. Alleen houden de agenten geen lijstjes bij waarop foto's en namen staan van scholieren die een waarschuwing hebben gekregen. En afgezien van al die waarschuwingen, blijven de meesten gewoon met z'n drieën of vieren naast elkaar rijden. Dus dit keer een bon. Terecht toch? Men kan toch niet blijven waarschuwen.
Zelf heb ik mijn zoon vaak genoeg gewaarschuwd over het niet functioneren van zijn fietsverlichting. Hij is oud en groot genoeg om hem te repareren of andere verlichting aan te schaffen. Maar dat stelde hij telkens uit. Er was een bekeuring van 75 euro voor nodig om hem te overtuigen. En die bon betaal ik als vader natuurlijk niet. Een dure les, die hij niet meer zal vergeten. Maar ja, ik ben nu eenmaal geen pamper-vader.