Voor alle helden

Een paar maanden geleden maakte ik iemand een compliment. De persoon in kwestie kreeg tranen in de ogen, want zoiets (ik vond haar een held) had niemand nog tegen haar gezegd. Zij zorgde dagelijks voor haar beide kinderen, die een bepaalde handicap hebben. En wie dat volhoudt en er niet voor wegloopt, is in mijn ogen een ware held. Er zijn nog veel meer helden hoor. Mensen die een gevecht aangaan tegen een levensbedreigende ziekte bijvoorbeeld. En niet te vergeten hun partners en kinderen. Want iedereen is in zo'n periode ziek. Het komt erop aan dat je zelf voor de keus kan komen te staan. Gaan ik vechten of leg ik me bij de situatie neer met alle gevolgen van dien? En wie het gevecht aangaat, zal na verloop van tijd merken dat er een tot dan onbekende held in je schuilt. Je moet het uiteindelijk allemaal zelf doen. Die held zorgt voor licht aan het eind van de donkere tunnel en laat je zien dat er wel degelijk een morgen is. Onlangs kwam ik weer in contact met dergelijke helden. Voor al die helden :