Gisteren zijn we op de fiets gestapt. Via een knooppuntenroute zijn we naar het centrum van Roosendaal gereden. Het was erg rustig onderweg. Hier wordt je nagekeken, omdat je geen racefiets gebruikt en geen wielrennerstenue draagt. 😅 Hier heerst echt de wielergekte.
Tot aan Roosendaal was sprake van een mooi groen landschap. Wat een ruimte! Na aankomst in het centrum hebben we de fietsen geparkeerd en zijn we over de maandagmarkt gelopen. Daar waren opvallend veel kramen met zomerse kleding. Voor vrouwen. We hebben daar op een terrasje de lunch gebruikt. Het werd wel een bourgondische gebeuren. We kozen voor een Roosendaals kwartiertje. Dat hield in een broodje kroket, een broodje salade en een kleine kom met soep. Maar wat bleek, het broodje was geen boterham, maar een dikke plak met een stevige korst. Twee van die dikke moten brood staat gelijk aan 5 boterhammen! Tenminste, in onze beleving.
Wat ik telkens weer erg lastig en onbegrijpelijk vind, is het botte tafelmes. Ja, je kunt er boter mee smeren, maar snijden met zo'n mes is een crime. Het mes kwam nauwelijks door de harde korst heen. Ik bleef zagen en keek een paar keer of ik niet per ongeluk de verkeerde kant van het mes gebruikte. Zo erg was het! Ik ben maar met de handen gaan eten, want ik wilde mijn eetplezier niet verpesten. Omdat we na de lunch op bezoek zouden gaan bij mijn familie, overwoog ik nog vanwege het botte mes te bellen om te zeggen dat we een halfuur later zouden komen. 😆
Na de lunch hebben we nog wat rondgekeken en zijn toen op visite gegaan. Het werd een zeer gezellig bezoekje met 's avonds overheerlijk lasagne op tafel. Na het bezoek zijn we via een andere route teruggereden naar de camping. Het weer was stralend.
Vandaag is er een speciale dag hier. Er wordt een wielrenwedstrijd gehouden.