Maar om de een of andere reden is daar een knik in gekomen. Waren wij soms te streng? Kinderen worden niet meer opgevoed of aangestuurd. Hen wordt erg veel gevraagd, zelfs als ze nog maar 2 jaar zijn. Het was ooit : 19.00 uur, naar bed! Maar tegenwoordig is het om 21.00 uur : wil je nog niet slapen?
Van de jongere generatie (Z, geboren tussen 1997 en 2012) worden relatief veel mensen na een kort dienstverband ontslagen. Redenen : Ze zijn te veel met hun telefoon bezig, melden zich om de haverklap ziek, komen voortdurend te laat, maken ruzie over van alles, hebben een gebrek aan basisvaardigheden nodig op het werk, hebben geen geduld, maken zich de hele tijd zorgen over hun gevoelens, klagen te veel en zijn lui. Eigenschappen die bijna al het generatie-Z personeel meebrengt naar het werk. Dat het werk en andere collega's daaronder lijden, is duidelijk.
En natuurlijk is het volgens hen de schuld van de vorige generatie. Want die heeft hen al op zeer jonge leeftijd een smartphone gegeven. Voor mij is het gewoon een slappe hap geworden. Zelfs wanneer ze volwassen zijn (voor zover daar nog sprake van is) komen ze niet tot bezinning en een andere levenshouding. Respect voor de ouders hebben ze niet. Ze zijn woke geworden en ingedut. Een leraar deelt zijn ervaringen :