Nederland - Roemenië

Morgen is het zover. Leuk! Ik ben nogal weg van Roemenië en nu moet dat land tegen mijn land voetballen. Ik ga toch voor de underdog, de Roemenen. Uit eigen ervaring weet ik dat men Roemenië op allerlei gebied vaak onderschat. Toch is het daar op veel (voor mij) belangrijke punten veel beter dan in ons landje. Vergis je niet. Roemenen hebben een grotere nationalistische inslag dan Nederlanders. Als ik hier op een willekeurig dag de nationale driekleur hijs, ben ik al snel een ultra rechts gevaar. Veel Nederlanders kennen niet eens de tekst van het nationale slaapliedje, het Wilhelmus. En wat mentaliteit en maatschappelijke cohesie betreft, kunnen we nog veel van de Roemenen leren. Ze hebben decennia lang in een overlevingsmodus geleefd, terwijl wij verwend raakten.
Toen ik de eerste keer in Roemenië was dat een herbeleving van sfeer in de jaren 50 in positieve zin. Er was sprake van een hechte, gastvrije gemeenschap waarin mensen elkaar hielpen. Natuurlijk is ook daar veel veranderd. Vooral na de val van dictator Ceausescu. Toen zijn veel grote bedrijven door westerse voor een habbekrats gekocht en leeg gezogen. De werkloosheid groeide enorm. Veel jongeren zijn naar het Westen vertrokken. Ze merkten dat hun diploma's geld waard zijn. Veel meer geld dan in Roemenië. Velen zijn na de val van de Muur besmet geraakt met het virus van kapitalisme. De ouderen werden achtergelaten en vaak ook aan hun lot overgelaten. Want het Westen en zijn beschaving lokt en verstoort hun moreel kompas. 
Niettemin heb ik mooie herinneringen aan dat land. In deze video reist een stel naar Arad. Ze zijn per trein uit Timisoara vertrokken. Grappig, want ik ben in 1972 via Arad ook naar Timisoara gereisd. Zij het nog met zo'n oude stoomlocomotief! Er staat er nu een voor het station. Prachtig!