maandag 10 september 2012

Lullen over de baas

Niet met volle mond praten
Werknemers praten geregeld over hun leidinggevenden. Dat is een gewone zaak. Net zoals je vroeger over je ouders sprak. Vooral als het niet ging, zoals je het zelf als puber zou willen.
Zelf heb ik als leidinggevende dat 'achter mijn rug kletsen' heel normaal gevonden. En als ik bij toeval iets hoorde, heb ik daar nooit iets van laten blijken. Die ruimte moet er bij medewerkers zijn : lekker over de baas lullen. Doe / deed ik immers zelf ook? Vaak betrof het misstanden of vloeide het voort uit onvrede over de werkomstandigheden inclusief het salaris.
In Japan gaat men zover, dat je de baas of andere collega's flink mag afrossen. In een aparte ruimte in het bedrijf staan poppen, waar je een naam of kop op mag plaatsen. Vervolgens pak je een stuk bamboe en begint je af te reageren op de pop. Schreeuwend slaan in blinde woede, tot jij erbij neer valt. Die pop blijft meestal overeind. Daar zou men eigenlijk ook iets aan moeten doen, anders ga je na zo'n rossessie weg met de teleurstellende geachte dat die hufter overeind gebleven is. Er wordt ook niet bijgehouden welke kop het meest gebruikt wordt. Dat zou handig kunnen zijn als input voor een functioneringsgesprek, lijkt mij : "Zo Jan, weet je dat 40% van je collega's bijna dagelijks je heel graag in elkaar zouden willen slaan?"
Maar vergis je niet, er zijn nog bedrijven waar je beter niet betrapt kunt worden, als je over de baas kletst. De kans is groot dat je ontslagen wordt. Dat zijn de bedrijven waar nog een ouderwetse geest rondwaart, die aangeeft dat de baas heilig is. Schijnheilig bedoel ik.