Na weken lang met zo'n 30km/uur te hebben gereden, werd het tijd om de Citta te verruilen voor de CBX. Of wel van 30 naar 130km/uur. Vanwege de vrij lange rit met flinke snelheden (wat heet), besloot ik wat dope in de tank te doen en de ketting te smeren. Door wat gedoe vergat ik het laatste. Geen ramp, want meestal smeer ik hem na een rit, als de ketting en tandwielen nog lekker warm zijn.
Binnendoor, via de Knardijk / Oostvaarderplassen, ben ik via de Vogelweg naar de A27 gereden. Het was tamelijk druk, dus ik heb me maar bij de meute aangesloten. De rit verliep probleemloos. Ik kreeg wel last van een slapende rechterhand, maar die was na een korte pauze weer klaar wakker. Onderweg merkte ik dat het blok een stuk losser was geworden. Na bijna 170km in een stralende zon en een vizier vol te pletter geslagen vliegjes, kwam ik in Roosendaal aan. Daar deed Jaimy de deur open en kwam met een bordje lekkers naar buiten. Kijk, dat is nou es een ontvangst! Maar dat bordje was niet voor mij. Sjaak is jarig en er was al wat familie aanwezig. Mandy met dochter Jaimy, Hanny, Lisette en David met kinderen en later ook nog Esther en Peter, Zoë en natuurlijk familie van Sjaak.
Na een gezellig paar uurtjes in de tuin te hebben doorgebracht, was het weer tijd voor de terugreis. Ik moest via Breda rijden, want de A58 richting Rotterdam was afgesloten. Het werd een snelle rit, want het was zowaar rustig op de weg. Ook op de A28 viel het met de verkeersdrukte erg mee. Dat bood mij de mogelijkheid om met name bij inhaalmanoeuvres even het gas goed open te trekken. De wijzerplaat van de snelheidsmeter geeft maximaal 240 aan en dat hebben die Jappen toch niet voor niets gedaan? Het verbaasde mij hoe snel, geruisloos en makkelijk de oude CBX 750 F2 van 120 of 130 naar de 200 schoot. Even het blok laten brullen en dan weer terug naar de toegestane 120 of 130. Bij Almere Hout verliet ik de snelweg en via de Vogelweg (keurig 80 gereden) en de Reigerweg (naar 60 km/uur) weer via de Knardijk terug naar Lelystad Haven 'gesjokt'.