Eigenlijk wilde ik eerst een snorscooter met een retro-look. Geen Chinees, made in Hong Kong Klang, maar een Jap of Europeaan. Bijvoorbeeld een Aprillia Habana of Mojito of Vespa dus. Maar die zijn gebruikt nogal duur. Trouwens, het is me opgevallen dat op retro scoots twee soorten mensen rijden : een mooie jonge vrouw of een oudere dikzak. Dus eigenlijk hoor ik niet op zo'n retro ding. Al zoekend kwam ik uiteindelijk bij een Peugeot Vivacity terecht. Zo'n scooter hebben we ook in de winkel een paar keer verkocht. Ik vond iemand die zo'n snor (blauwe kentekenplaat) wilde verkopen. Na een proefrit maakte ik een lijstje met de mankement. Geen ernstige, het blokje klonk zeer gezond, maar meer in de slijtage hoek : kabel kilometerteller, nieuw achterbandje, lager voorwiel en een setje spiegels. Die zaken heb ik in de onderhandelingen meegenomen. De verkoper heeft alle punten in orde gemaakt (!) en na weer een bezoekje met controle hebben we de deal gesloten. Tussentijds heb ik natuurlijk het kenteken en framenummer gecheckt. Je weet maar nooit.
Na het overschrijven van het kenteken heb ik de Vivacity ter plaatse verzekerd. Daarna ben ik van Almere naar Lelystad gesnord. Een rit in zon en regen met een tevreden ronkend blokje onder mijn nog droge kont. Zo'n scoot rijdt heel anders dan de Citta. Dat is wel even wennen.
