Vorige week zag ik hem heel kort in een trailer van het tv programma 'Mijn leven in puin' voor deze week. Het betreft een collega zwerfvuilopruimer, die ook zitting heeft in de Wijkraad, Theo. Ik ontmoette Theo voor het eerst toen hij bezig was met het opruimen van zwerfvuil bij de kleine sluis. We raakten in gesprek en zo maakte ik kennis met de aimabele bewoner van de Hollandse Hout. Toen ik zijn naam hoorde wist ik direct waar hij woonde, want in die tijd bezorgde ik ook post op zijn adres. Zijn adres was een onderdeel van mijn geheugentraining. Ik was toen enigszins verbaast te zien dat hij buiten de boel aan het opruimen was. Thuis was het immers het tegenovergestelde. Tijdens dat gesprek heeft hij heeft me ook gevraagd of ik zitting wilde nemen in de Wijkraad van Lelystad Haven, maar dat heb ik om principiële redenen geweigerd. Theo ging tijdens het opruimen van zwerfvuil ook voor het kleine, tot zeer kleine afval, zoals glasscherven. Die pakte hij met de hand voorzichtig op. Ik heb Theo ook tijdens een vergadering in het buurthuis meegemaakt. Daar was het dezelfde Theo : een sympathieke, hulpvaardige man. De vergadering die hij leidde verliep tamelijk chaotisch. Gisteravond zag ik hem op tv in het programma 'Mijn leven in puin'. Het was vooral het levensverhaal van Theo achter zijn onstuitbare verzamelwoede, dat mij raakte. Het getuigt van moed om jezelf zo bloot te geven op tv. Hopelijk heeft het programma Theo een definitieve verandering in zijn leven gebracht. Veel succes Theo!
