Geregeld volg ik op de tv uitzendingen over het bouwen dan wel restaureren van motorfietsen en/of auto's. Het gaat mij met name om de gebruikte technieken. Sommige specialisten op het gebied van metaalbewerking zijn ware kunstenaars. Maar ook de mensen met specialistische kennis omtrent vering, uitlaatsystemen en motorblokken vind ik interessant om te zien en te horen. Vaak vind ik de modellen van de nieuwe bikes een regelrechte ramp. Vooral bij de zogenaamde choppers. Wat een afgrijslijke fietsen zijn dat. De rijeigenschappen zijn net als die van een driewieler waarvan een van de achterwielen verwijderd is. Ook de montage van allerlei levensgevaarlijke ornamenten, zoals speerpunten, koeienhoorns, sterren enz. vind ik opvallend. Je zou maar door zo'n bike aangereden worden. De hele organisatie inclusief planning van zo'n project is vaak chaotisch. Amerikanen gaan louter voor presteren met een haast onmogelijke deadline. Voor organiseren en plannen is nauwelijks oog. Telkens weer dezelfde fouten, telkens weer ellende met personeel, voorraden enz. en telkens weer 24 uur verplicht werken om een deadline te halen. Ze leren er niets van.
Eén bedrijf heeft dat probleem op een bijzondere manier opgelost. Dat is het bedrijf van Hotrod bouwer Boyd Coddington. Boyd (overleden in 2008) had een soort pitbull in dienst genomen, genaamd Duane. Deze pitbull heeft als functie : Project Supervisor. Het is blijkbaar een functie waarin je louter
reactief te werk moet gaan. Symptoombestrijding. Als zaken mis zijn gelopen, komt een opgefokte Duane uit zijn hok en gaat vervolgens als een beest tegen het personeel tekeer. En uiteraard dreigen met ontslag en werkplaatsarrest opleggen. Daar is pitbull Duane erg goed in. Als het goed gaat hoor of zie je hem nauwelijks. Zo'n fragment waarop hij onverdiend een veer in zijn kont krijgt is gelukkig voor hem heel erg kort. Deze zogenaamde Project Supervisor zal zich niet afvragen, waarom het werk zo chaotisch verloopt en zwakke punten dusdanig te verbeteren, dat het werk niet alleen leuk om te doen wordt, maar ook op tijd af is. Erger, Duane is een eigen zaak begonnen. Help!, zou je denken. En toch is er weer personeel. Amerikanen zijn niet anders gewend. Dat merkte ik o.a tijdens mijn korte werkbezoek aan het land.
