|
Mooie, nieuwe rode remleiding |
|
Oude remleidingen eraf |
Een wat zwak zonnetje, maar toch genoeg om de Honda geest te krijgen. Vanmiddag besloot ik de nieuwe remleidingen op de CBX te monteren. Een middag in de garage dus. Met remsystemen aan de slag gaan vereist niet alleen kennis van zaken, maar ook de nodige concentratie. En dat laatste betekent voor mij geregeld pauzes. Ik moet er niet aan denken, dat ik straks rem en er schiet ergens wat los of de remolie spuit eruit. Om maar te zwijgen over een mogelijke aanrijding. De remolie zelf is een vrij agressief goedje, dat gemakkelijk de lak wegbijt. Dus dat spul kan je beter niet op je huid krijgen. Een wondje aan de handen waarop remolie per ongeluk terecht komt, geeft een wat te enthousiaste prikkeling. Dus wegwerp handschoenen aan. De hefbrug tilde na de winterslaap moeiteloos de CBX omhoog. Ik had eerst het deksel van het reservoir op het stuur voorzichtig verwijderd, want anders moet ik boven mijn macht werken. Vervolgens heb ik de olie bij de remklauwen afgetapt en opgevangen. Daar waar nodig had ik de boel vooraf afgedekt met doeken, die na de klus weggegooid worden. Daarna ben ik de oude leidingen gaan demonteren. De leiding op het reservoir loopt naar een verdeelstuk tussen de beide vorkpoten. Op het verdeelstuk zitten ook de remleidingen van beide remklauwen bevestigd. De bouten lieten gemakkelijk los, dus dat scheelde. Nadat ik alle leidingen had verwijderd, liet ik de remklauwen na demontage leeglopen in het opvangblik. In het reservoir op het stuur zat veel drap. Remolie trekt vocht aan en gaat zodoende steeds slechter zijn werk doen. Het reservoir heb ik schoongemaakt. Een rotklus als je hem niet demonteert. Daarna ben ik de nieuwe remleidingen gaan monteren. Eerst passen en meten (de uiteinden passen anders niet mooi op de klauw en het verdeelstuk en gaan wringen) en dan pas met nieuwe ringen monteren. Monteren doe ik altijd eerst met de blote handen. Met de vingers kan ik heel goed voelen of de bout goed pakt. Zo'n bout wil ik altijd met de vingers verder kunnen draaien om zeker te weten dat ie er niet scheef ingaat. Voordat ik de leiding definitief vastzette, heb ik even de loop ervan gecontroleerd. Geen rare kronkels erin en of de leiding mooi vrij loopt. Het laatste om te voorkomen dat ie gaat schuren tegen bijv. het frame. Na de definitieve montage, heb ik het reservoir met verse Dot 4 remolie gevuld. Geheel volgens het werkplaatshandboek. Het laatste wat restte was het ontluchten van de leidingen. Daar is speciaal gereedschap voor, maar ik deed het op de ouderwetse manier. Dat moet je eigenlijk met z'n tweeën doen. De een trekt het remhendel in terwijl de ander het ontluchtingsventiel op de remklauw bedient. Maar ook deze klus deed ik alleen, want Sonja was boodschappen doen en Mike was ook niet thuis. Op het ontluchtingsventiel heb ik een transparant slangetje geplaatst, zodat de olie die met de lucht ontsnapte in het blik opgevangen kon worden. Per klauw was ik ongeveer tien minuten bezig. Ik laat de CBX een paar dagen staan om zeker te zijn dat alles potdicht is. Daarna ga ik (voorzichtig) de remmen testen.