woensdag 29 februari 2012

Stoppen met ruiken

Maar ook lekker...
Gistermiddag kwam Mike terug van een feestje. Dat was overigens eergisteren begonnen. Ik had hem niet horen binnenkomen, maar ruiken des temeer. Wat een lucht! Ik dacht dat een half dozijn rokers stiekem naar binnen was geslopen. Die lucht werkte direct op mijn longen. Mike zelf rookt niet, maar zijn haren en zijn kleren waren ermee doordrenkt. Dus dat was vlug douchen en schone kleding aan. Maar desondanks bleef die rot lucht lang hangen.
Ook als ik langs deuren ga en ik doe de klep van de brievenbus open, krijg ik vaak die nare nicotinegeur voor mijn neusgaten. Eerlijk gezegd vind ik het ouderwets overkomen als mensen roken. Die tijd hebben we toch gehad? Iedereen weet inmiddels toch dat het ongezond is?  Maar ja, het is net als met andere slechte gewoontes : ze zijn erg moeilijk af te leren. Ik wou dat ik kon stoppen met ruiken. In bepaalde gevallen dan.
Het ziekenhuis hier heeft ook extra maatregelen getroffen tegen het roken. Vaak is het de gewoonte van rokers om buiten het gebouw vlak bij de deuren te gaan staan roken. Ze begrijpen niet dat die nare lucht net zo hard weer naar binnen wordt gezogen. Dat mag dus niet meer. Zeker voor een ziekenhuis is een dergelijke maatregel een must.
Zelfs bij voetbalwedstrijden zie ik jonge spelers roken. Vlak voor aanvang, in de rust(!) en na afloop. Komt mij niet bepaald gezond en slim over. Ik heb daar nog geen trainer of begeleider iets over horen zeggen. Zijn het nou telkens de minder intelligente mensen die nu nog (beginnen te) roken? Of is dat een vooroordeel van mij?