Eind oktober moest een aantal mensen van een camping in Zeewolde vertrekken. Het kampeerseizoen was ten einde. De gasten vonden dat erg jammer, want de camping was hun toevluchtsoord. Ze vonden daar de rust die ze hard nodig hadden, omdat ze overgevoelig zijn voor straling. Het betrof mensen die aan
Elektro
Hyper
Sensitiviteit lijden. De straling komt niet alleen van elektrische apparatuur, maar ook van mobieltjes, zendmasten, elektriciteitskabels enz. Ze zijn overgevoelig voor elektrische- en/of elektromagnetische velden. De klachten zijn niet nieuw, al behoort Nederland wel tot de landen die er niets mee heeft. 'Het is nooit wetenschappelijk bewezen', aldus de overheid. Er zijn wetenschappers die beweren dat het ziekteverschijnsel tussen de oren zit. Anderen stellen de patiënten in het gelijk. Opvallend is dat er Europese landen zijn, die het stralingsgevaar en de mogelijke ziekteverschijnselen als gevolg van een elektroallergie wel erkennen. Zelfs het Europese Parlement heeft een resolutie over de risico's van elektromagnetische velden. Maar Nederland doet daar niets mee. De verschijnselen bij EHS-patiënten variëren van hoofdpijn en misselijkheid tot depressies, slapeloosheid en klachten over huiduitslag, gezwollen oogleden en concentratie- en slaapproblemen. En dat zijn niet alle klachten. Het zijn vooral ouderen en dan ook nog veel vrouwen die klachten hebben. Landen die de risico's serieus nemen, waarschuwen voor de gevaren van het gebruik van bijv. mobieltjes. In Engeland wordt vooral de jeugd afgeraden gebruik te maken van mobiele telefonie. Maar in ons land blijft het stil. De diverse onderzoeken in ons eigen land waren alles behalve volledig en betrouwbaar, aldus de tegenstanders, en vaak uitgevoerd door instanties die afhankelijk zijn van de overheid. De Nederlandse overheid zelf heeft ook een groot belang in bijvoorbeeld de (umts)zendmasten. Er worden allerlei producten op de markt gebracht om mensen tegen het stralingsgevaar te beschermen. Maar geen van die producten heeft de toets der kritiek kunnen doorstaan. Weggegooid geld dus. Rest nog een therapie (cognitieve gedragstherapie), die de patiënten moet leren hun gedachten aan te pakken, die bij hun klachten een rol spelen. Of dat de klachten zal doen verminderen dan wel wegnemen is nog maar de vraag. De mensen die de camping in Zeewolde moesten verlaten, hebben gelukkig vrij snel elders onderdak kunnen vinden.
