 |
| Martijn's slechte imitatie |
Al op jonge leeftijd volgde ik de bokssport. Floyd Patterson, Ingmar Johanson, Cassius Clay (later Mohammed Ali), Mike Tyson en natuurlijk de Hollandse meppers Wim Snoek en Rudie Lubbers. Wim heeft nog een partij gebokst tegen de toenmalig wereldkampioen Ingmar Johanson. Wim sloeg Ingmar in de eerste ronde tegen het canvas. Maar dat was niet de bedoeling. Dus nam de scheidsrechter een halve minuut(!) om tot 10 te tellen en kon Ingmar weer doorgaan. Wim verloor deze gemanipuleerde match, die bedoeld was als warming up voor Ingmar's 2e gevecht tegen Floyd P. We hadden in die tijd ook een zeer goede boksscheids Ben Bril (ook bokser geweest), waarvan ik dacht dat zijn achternaam op zijn bril sloeg. En tijdens het volgen van al die bokswedstrijden was daar opeens een presentator die op heel speciale wijze het gevecht aankondigde en de boksers introduceerde. Dat was Michael Buffer, die met lange uithalen en een grommende 'r' het publiek wist op te jutten.
Vrijdagavond was het weer tijd voor The Voice of Holland. Dit keer betrof het de zogenaamde 'battle', waarin de kandidaten als duo de ring moesten betreden om te bepalen wie zou doorgaan naar de volgende ronde. Zoals gewoonlijk doet o.a. ene Martijn Krabbé de aankondiging. Maar wat een surrogaat performance zeg. Ik weet zeker dat Martijn stiekem naar Michael Buffer heeft geluisterd en gekeken. Maar niemand haalt het niveau van 'Rumble-Michael'. Gewoon jezelf blijven, Martijn! Da's al moeilijk genoeg volgens Privé...
