Een kwestie van brengen

Wie veranderingen in bestaande situaties wil aanbrengen en te maken krijgt met mensen, zal weloverwogen te werk moeten gaan. Mensen willen niet veranderd worden, dan zetten ze de hakken in het zand. Wel staan ze vaak open voor veranderingen. Vooral als ze er zelf ook de voordelen van inzien. Het plan om de situatie in de Stavorenstraat drastisch te veranderen viel bij velen verkeerd. Logisch, want de gemeente Lelystad had het alleen maar over een groot aantal schizofrenen die hier in de wijk gehuisvest zouden worden, deed geheimzinnig over een hekwerk en legde het accent zwaar op het gedrag van een schizofreen. De specifieke problemen, in de vorm van verpaupering en overlast, die al jaren in die omgeving speelden, kwamen niet aan de orde. Omwonenden kregen zo het gevoel, dat de problemen alleen maar groter zouden worden. De gemeente had verzuimd om een goed beeld neer te zetten van de huidige situatie en de nieuwe (gewenste) situatie. Dat beeld had een win-win situatie moeten weergeven : niet alleen de gemeente, ook de omwonenden zouden er baat bij hebben. Met een dergelijk beeld zou het hele schizofrenen-verhaal aanzienlijk minder benadrukt worden en de omwonenden ook met de voordelen van de huisvesting geconfronteerd worden : weg verpaupering en aanzienlijk minder overlast. En misschien ook een aansporing om hun eigen omgeving ook even op te knappen. Op een dergelijke manier worden veranderingen binnen het bedrijfsleven gebracht. Die manier is een standaard werkwijze binnen veranderingsprojecten. Men moet immers zieltjes winnen voor de op handen zijnde veranderingen. Jammer dat de gemeente Lelystad  niet op de hoogte is van een dergelijke aanpak of de benodigde vaardigheden daartoe mist en nog steeds met lood in de schoenen en een negatief verhaal haar inwoners met veel kontengedraai en soms manipulerend gedrag (o.a. de pers werd geweerd) tegemoet treedt als er veranderingen op til zijn. Al met al was het geheel onnodig een afgrijslijke werkwijze, die voor verbetering vatbaar is.