Zoals afgesproken kon ik vanmorgen mijn appelboom gaan ophalen. Die heb ik gekregen voor mijn inspanningen van de afgelopen plukperiode. Ik hoefde niet extra vroeg uit de veren, want ik kon vanaf 9.00 uur terecht in de boomgaard. Zo'n ritje gaf me direct weer een wat speciaal gevoel. Na aankomst bleek ik de eerste te zijn. Een tweetal studenten was bezig met het rooien van de bomen. Een wat vreemd gezicht als je beseft hoeveel fruit daar nog niet zo lang geleden aangehangen heeft. Wat ook vreemd overkwam was de kaalheid van de boom. Die ken ik alleen met blad en appels. Men had de bomen al gesnoeid, zodat ik geen last had van lange takken. Ik heb de boom op de dakdragers gebonden, samen met de bijgeleverde paal. De boom komt in de tuin te staan van Robert en Carina. Komend jaar zullen er nog geen appels aan hangen, maar daarna.... Op termijn zou het leuk zijn hen te trakteren op een appeltje als ik er niet meer ben. En Puk heeft tenminste een fatsoenlijke boom om zijn poot tegen op te tillen. Iedereen tevreden, lijkt me.